In mijn vorige artikel over energievelden beschreef ik een mogelijke verklaring uit de natuurkunde voor het effect van de verschillende technieken die worden gebruikt in de kinesiologie. Samengevat lijkt alles in de wereld verbonden te zijn met elkaar door middel van onzichtbare velden. Deze velden beïnvloeden elkaar, zoals verschillende stroompjes die samenkomen in een rivier elkaar beïnvloeden. In met name Oosterse tradities en geneeswijzen is het veld wat om mensen heen zit en de energiestroom door de verschillende onderdelen van dit veld een belangrijk element. Ik heb het dan over je aura, de chakra’s en meridianen. De energie die door dit veld stroomt staat bekend als Chi, Prana of Ki. Ik had tot voor kort het idee dat het bestaan van zo’n energieveld door de Westerse wetenschap eigenlijk vooral ontkend werd. Toch werd er ook in die wetenschap 30 jaar geleden al een term gedefinieerd om het dit veld te beschrijven: namelijk het Biofield.
Wat is het biofield?
Het biofield werd in 1992 beschreven als (vrij vertaald):
“Een veld zonder massa dat zich zowel om als door elk levend wezen bevindt en het lichaam beïnvloedt.”
Het feit dat dit veld geen massa lijkt te hebben en onzichtbaar is geeft meteen een probleem bij het begrijpen van dit veld: hierdoor is het heel ongrijpbaar. Toch maakt men in geneeskunde dagelijks volop gebruik van onzichtbare bio-velden: denk aan het maken van een ECG voor het beoordelen van het hart en een EEG voor hersenactiviteit. Al jaren vertrouwen we op deze diagnostische tools, gebaseerd op onzichtbare elektromagnetische velden die om de mens heen hangen voor het stellen van diagnose.
Recent wetenschappelijk onderzoek
Uit nieuw onderzoek blijkt dat er nog veel meer (effecten van) velden aantoonbaar zijn in en rondom organismen:
- Het magnetisch veld van het hart blijkt ook op afstand van het lichaam meetbaar te zijn door middel van een Magnetocardiogram. Dit veld zou wellicht informatie kunnen bevatten die weer op te vangen is door andere organismen. In het boek “Het onzichtbare in genezing” van Helen Gamborg staat beschreven dat de energie van de hartchakra naar buiten kan stromen en daarmee anderen kan bereiken. Zou dit gekoppeld kunnen zijn aan de energie die door een Magnetocardiogram te meten is? Met specifieke apparatuur is er een veld om mensen heen zichtbaar te maken. Dit veld zou gelinkt zijn aan zogenaamde biofotonen.
- De verschillende elektromagnetische velden van cellen zouden elkaar beïnvloeden op een dusdanige manier dat het de groei en ontwikkeling van het hele individu beïnvloedt. Bewijzen hiervoor zijn te vinden onderzoek naar de coördinatie van de celdeling door de cellen van een ui, de vorming van ledematen bij amfibieën, maar ook bij het ontvouwen van embryo’s in de eerste stadia van de ontwikkeling van mens en dier. De elektromagnetische velden zijn hierbij een soort communicatiemiddel tussen cellen.
- Het synchroon bewegen van vogels in de lucht zou beïnvloedt en gecoördineerd worden door de verschillende biofields. Ook spelen verschillende andere aspecten uit de quantummechanica, zoals de zogenaamde “elektron spin” hierbij een rol.
Van onbekend naar bekend
De wetenschap weet nog lang niet hoe al bovenstaande fenomenen precies tot stand komen. Maar dat er velden zijn in en rondom het lichaam van elk levend wezen die elkaar beïnvloeden, daarover is eigenlijk geen twijfel meer. En of je zo’n veld nu een biofield of een aura noemt, en of de energie in zo’n veld nou elektromagnetisch, biofotonen, chi, prana of ki noemt doet er dan in mijn ogen ook niet zoveel toe. Veel interessanter is het hoe we die velden kunnen gebruiken om ons zowel individueel en als samenleving fitter en gezonder te voelen. Het zou mooi zijn als dit steeds meer wetenschappelijk verklaard kon worden, maar tot die tijd kan men ook eventuele scepsis over therapieën die met energie werken opzij zetten en kijken wat de energie voor ons en met ons kan doen. Wat ik in ieder geval al een mooie ontwikkeling vind is dat de Oosterse tradities en de Westerse wetenschap hierin elkaar steeds meer weten te vinden.
