Energie
In kinesiologie werk ik, net als bij acupunctuur, veel met de energiebanen en energievelden. En als je je dan hierin gaat verdiepen, dan kom je vaak de volgende uitspraken tegen:
“Alle energievelden hebben effect op elkaar”
“Vertrouw op het universum: op het juiste moment gebeuren de juiste dingen”
“Toeval bestaat niet”
“Het heeft zo moeten zijn”
Ook zal je merken dat je de energieën en de effecten daarvan steeds meer gaat zien en voelen. Tenminste, zo ervaar ik dat, en veel van mijn cliënten, cursisten en vriendinnen die ik aanraking breng met kinesiologie beamen dit. Het lijkt wel alsof je, doordat je er in gelooft en er mee bezig bent, je de energie opeens ook aan het werk ziet. En dat is mooi, maar mijn rationele brein zegt ook meteen: je ziet het omdat je er in gelooft. Het is er niet. En hoewel ik er ondertussen wel van overtuigd ben dat de energie er is, blijft dit toch soms lastig uit te leggen.
Maar onlangs kwam er een analogie in mij op, waardoor ik mijn rationele brein toch een beetje kon geruststellen. En dat heeft alles te maken met gitaar spelen en muziek luisteren.
Muziek: ook een vorm van energie
Kijk, mijn man en ik luisteren geregeld samen muziek. We luisteren dit echter op totaal verschillende manieren. Ik luister met name naar de stem en de tekst. Tuurlijk kan ik ook blij worden van een mooie gitaarsolo, maar ik hoor niet alle verschillende instrumenten, baslijntjes en gitaarrifjes. Mijn man wel: maar hij speelt dan ook al sinds zijn jeugd gitaar. En hoe vaak hij mij ook wijst op bepaalde stukken in de muziek, ik hoor maar de helft van de details die hij hoort. Betekent dit dat ze er niet zijn? Of dat mijn man ze verzint? Nee, hij is gewoon meer geoefend in luisteren.
In de corona-tijd ben ik zelf een beetje gaan gitaar spelen. Je moet immers wat en ik had toch tijd over. Ik speel nog niet veel, maar ik kan “Advocaatje ging op reis” spelen en ook het nummer “Bella Ciao” begint aardig te klinken. En nu al merk ik dat ik beter de gitaar kan horen in andere nummers. Ik hoor het eerder als iets niet helemaal zuiver is en herken een ingewikkelde melodie die verstopt zit in een nummer. Hoe dat komt? Ik ben er meer op ingesteld en (een beetje) geoefend.
Oefening baart kunst
En zo is het denk ik ook met energie. Als je er meer op ingesteld bent en er meer mee bezig bent ga je het meer voelen, ervaren en misschien ook zien. Dat is in mijn ogen niks anders dan het feit dat mijn man meer muziek hoort in bepaalde nummers en ik bijvoorbeeld veel meer kan zien in het subtiele gedrag van dieren. Simpelweg omdat ik daarmee ben opgegroeid. En dat heeft dan niks te maken met ergens wel of niet in geloven, maar vooral met ervaring, oefeningen, instelling en ergens voor open durven staan.
Dit blog verscheen eerder op 14 juli 2020.
